افسانه طاعتی

الفاحِشةِ لا یَتکادُک. (دعای 12)
خدایا؛ تحمل جنایات زشت، بر تو گران نمی‌باشد.
13. کُن لِدُعائی مجیباً، و مِن ندائی قریباً و لِتَضَرُّعی راحماً و لِصوتی سامعاً. (دعای 13)
خدایا؛ اجابت کننده دعایم باش و به ندایم نزدیک و به تضرع و زاریم مهربان و به صدایم شنوا باش.
14. یامَنْ الی ذِکْرِ اِحسانِه یَفْزَعُ المُظْطَرُّون. (دعای 16)
ای (خدایی) که بیچارگان به یاد احسان او فریاد و زاری می‌کنند.
15. یا اُنْسَ کُلِ مُستَوحِشٍ غَریبٍ و یا فَرَجَ کل مَکْروبٍ کئیبٍ. (دعای 16)
ای آرام دل‌های متوحش سرگردان و ای گشایش دل‌های اندوهگین و شکسته.
16. … لا تَعرِض عنی قد اقبلتُ علیکَ و لا تَحْرِمْنی و قَد رغِبْتُ الیک. (دعای 16)
خدایا؛ از من که به سوی تو رو آورده‌ام روی مگردان، و با میلی که به سوی تو آورده‌ام، مرا محروم مگردان.
17. … اَذِقْنی حَلاوَةَ المَغفِرَةِ وَ اجعَلنی طَلیقَ عَفوِکَ‌و عَتیقَ رَحمَتِکَ. (دعای 16)
خدایا؛ شیرینی آمرزش را به من بچشان، و مرا رها شده بخشش و آزاد شده رحمتت قرار بده.

6. لا تَجْعَل لِشئٍ مِن جوارِحِنا نفوذاًً فی مَعصِیَتک. (دعای 9)
خدایا؛ هیچ یک از اندام‌های ما را در راه معصیّتت قرار نده.
7. … لا تبقی لنا سَیِّئَةُ نَستَوجبُ بها عِقابک. (دعای 9)
الهی؛ کار بدی که به وسیله آن مستوجب کیفر تو شویم، برایمان باقی نگذار.
8. … سَهِّل لنا عفوک بِمَنِّک، و اَجِرْنا مِن عذابِک بتجاوُزِک. (دعای 10)
الهی؛ بر ما منت گذار و بخششت را بر ما آسان فرما، و با گذشت خود، ما را از کیفرت رهایی بخش.
9. … اِرحَمْ تَضَرُّعنا الیک، و اغنِنا اذ طَرَحنا اَنْفُسَنا بینَ یدَیْک. (دعای 11)
خدایا؛ بر زاری و تضرع ما به درگاهت رحم کن، و چون خودمان را به تو سپرده‌ایم، بی‌نیازمان کن.
10. … و اجْعَل خِتامَ ما تُحصی علینا کَتَبةُ اعمالِنا توبةً مقبولةً. (دعای 11)
خدایا؛ پایان آنچه نویسندگان اعمال ما، بر می‌شمارند، توبه مقبول قرار ده.
11. لا تَکْشِفْ عنّا سِتراً سَتَرْتَهُ علی رُۆس الأَشهاد یوم تبلیُ اخبار عِبادِک. (دعای 11)
پروردگارا؛ روزی که خبرهای بندگانت را می‌آزمایی، پوششی را که با آن، اعمال ما را پوشانده‌ای، در برابر دیدگان گواهان برندار.

1. الحمدلله علی ماعرَّ فَنا مِن نفسِهِ و اَلْهَمَنا من شُکرِه. (دعای 1)
ستایش مخصوص خداست، چرا که بهره‌ای از معرفت خود را به ما ارزانی فرمود و از نعمت شکر خویش به ما الهام فرمود.
2. … اَعْتِقْ رِقابَنا منَ نَقمتکِ و یا مَن لا تَفنی خزآئِنُ رَحمَتِه. (دعای 5)
خدایا؛ ما را از دوزخ انتقام خویش رهایی بخش. ای آن کسی که گنجینه‌های رحمتش پایان‌پذیر نیست.
3. وَ اکْفِنا حدَّ نوائب الزَّمانِ و َشرَّ مصائدِ الشیطان. (دعای 5)
پروردگارا؛ ما را از سختی‌های حوادث عالم، کفایت فرما و از شر و آسیب دام‌های شیطان، محفوظ دار.
4. وَ اجْعَل سلامةَ قلوبنا فی ذِکْرِ عَظَمتکِ و فراغَ اَبدانِنا فی شُکر نِعْمَتک. (دعای 5)
خدایا؛ سلامت دل‌های ما را در یاد عظمت خود قرار ده و آسایش تن و صحت بدن ما را به شکر نعمت و سپاس‌گزاری خود بدار.
5. وَ امْلَأ لنا مِن حَسناتِنا صحائفنا. (دعای 6)
پروردگارا؛ پرونده کردارمان را از حسنات آکنده ساز (و ما را در نزد آن فرشتگان با کردارهای زشتمان رسوا مکن).

*همانا این دل‏ها همانند بدن‏ها افسرده می‏شوند، پس برای شادابی دل‏ها، سخنان زیبای حکمت آمیز را بجویید.

*هنگامی که از چیزی می‏ترسی، خود را در آن بیفکن، زیرا گاهی ترسیدن از چیزی، از خود آن سخت تر است.

*نه مرگ آنقدر ترسناک است و نه زندگی آنقدر شیرین که آدمی پای برشرافت خود گذارد.

*احمق ترین خلق کسی است که خود را عاقل‏ترین خلق بداند.

*عقل تو را کفایت کند که راه گمراهی را از رستگاری نشانت دهد.

*دو گرسنه‏اند که هیچگاه سیر نشوند: طالب علم و طالب دنیا.

*از نافرمانی خدا در خلوت‏ها بپرهیزید؛ زیرا همان که گواه است داوری کند.

*انسان در زیر زبان خویش پنهان است.

*پوزش طلبیدن نشان خردمندی است.

*نادانی دردناک ترین دردهاست.

*سه کار شرم برنمی‏دارد: خدمت به مهمان، برخاستن از جا در برابر معلم و گرفتن حق خود.

* با مردم طوری رفتار کنید که اگر مردید بر شما اشک بریزند و اگر زنده ماندید با اشتیاق سوی شما آیند.

* زبان تربیت نشده درنده‏ای است که اگر رهایش کنی می‏گزد.

* هشدار! هشدار! به خدا سوگند چنان پرده پوشی کرده؛ که پنداری تو را بخشیده است.

* بخشنده باش؛ اما زیاده روی نکن، در زندگی حساب‏گر باش؛ اما سخت گیر نباش.

*بزرگ‏ترین ترس بی‏خردی است.

* ترسناک‏ترین تنهایی خودپسندی است.

* عیب تو تا آنجا که روزگار با تو هماهنگ باشد، پنهان است.

* چون دنیا به کسی روی آورد، نیکی‏های دیگران را به او نسبت دهند، و چون از او روی برگرداند خوبی‏های او را نیز برباید.

*آنکه تو را هشدار دهد، چون کسی است که مژده داده است.

* اگر بر دشمنت دست یافتی، بخشیدن او را شکرانه پیروزی قرار ده.

*بخشندگی آدمی او را محبوب مخالفانش می‏کند و بخلش او را نزد فرزندانش هم منفور می‏سازد.

* برترین زهد، پنهان داشتن زهد است.

بدان ، خدایی که گنج های آسمان و زمین در دست اوست ، به تو اجازه ی درخواست داده ، و اجابت آن را بر عهده گرفته است .

تو را فرمان داده که از او بخواهی تا عطا کند ، درخواست رحمت کنی تا ببخشاید ،

و خداوند بین تو و خودش کسی را قرار نداده تا حجاب و فاصله ایجاد کند ،
و تو را مجبور نساخته که به شفیع و واسطه ای پناه ببری ،

و در صورت ارتکاب گناه دَرِ توبه را مسدود نکرده است ،
در کیفر تو شتاب نداشته ، و در توبه و بازگشت ، بر تو عیب نگرفته است ،

در آنجا که رسوایی سزاوار توست ، رسوا نساخته ، و برای بازگشت به خویش شرایط سنگینی مطرح نکرده است ،

در گناهان تو را به محاکمه نکشیده ، و از رحمت خویش نا امیدت نکرده ، بلکه بازگشت تو را از گناهان نیکی شمرده است .

هر گناه تو را یکی ، و هر نیکی تو را ده به حساب آورده ، و راه بازگشت و توبه را به روی تو گشوده است .

هرگاه او را بخوانی ، ندایت را میشنود ، و چون با او راز دل گویی ، راز تو را میداند ،

پس حاجت خود را با او بگوی ، و آنچه در دل داری نزد او بازگوی ،
غم و اندوه خود را در پیشگاه او مطرح کن ، تا غم های تو را برطرف کند و در مشکلات تو را یاری رساند …