افسانه طاعتی

الفاحِشةِ لا یَتکادُک. (دعای 12)
خدایا؛ تحمل جنایات زشت، بر تو گران نمی‌باشد.
13. کُن لِدُعائی مجیباً، و مِن ندائی قریباً و لِتَضَرُّعی راحماً و لِصوتی سامعاً. (دعای 13)
خدایا؛ اجابت کننده دعایم باش و به ندایم نزدیک و به تضرع و زاریم مهربان و به صدایم شنوا باش.
14. یامَنْ الی ذِکْرِ اِحسانِه یَفْزَعُ المُظْطَرُّون. (دعای 16)
ای (خدایی) که بیچارگان به یاد احسان او فریاد و زاری می‌کنند.
15. یا اُنْسَ کُلِ مُستَوحِشٍ غَریبٍ و یا فَرَجَ کل مَکْروبٍ کئیبٍ. (دعای 16)
ای آرام دل‌های متوحش سرگردان و ای گشایش دل‌های اندوهگین و شکسته.
16. … لا تَعرِض عنی قد اقبلتُ علیکَ و لا تَحْرِمْنی و قَد رغِبْتُ الیک. (دعای 16)
خدایا؛ از من که به سوی تو رو آورده‌ام روی مگردان، و با میلی که به سوی تو آورده‌ام، مرا محروم مگردان.
17. … اَذِقْنی حَلاوَةَ المَغفِرَةِ وَ اجعَلنی طَلیقَ عَفوِکَ‌و عَتیقَ رَحمَتِکَ. (دعای 16)
خدایا؛ شیرینی آمرزش را به من بچشان، و مرا رها شده بخشش و آزاد شده رحمتت قرار بده.